Travelution Spanje

mijn moeder (uit Ávila) ontmoette. We bezochten de kathedraal van Ávila, die als een fort aan de stadsmuur grenst, en kregen uitleg over de unieke combinatie van romaanse en gotische stijlen. De tour eindigde bij de Sint-Vincentiusbasiliek, net buiten de middeleeuwse stadsmuren. Smaken van het verleden Na zoveel indrukken was het tijd om te lunchen, dus besloten we te eten in de Parador de Ávila, gevestigd in een oud paleis dat grenst aan de stadsmuur. De sfeer is er elegant en rustig, met uitzicht op een tuin vol bloemen. Een aantal gerechten zijn geïnspireerd op de Sefardische keuken, een eerbetoon aan de joodse gemeenschap die ooit in Ávila floreerde. Ik proefde ‘berenjena con miel’ (aubergines met honing), ‘cordero con especias’ (lam met kruiden) en een heerlijke ‘almendra’ taart. Elk gerecht bracht herinneringen bij mij boven. Een laatste blik en een warm afscheid Aan het eind van de middag wandelde ik nog een keer door de stad, nu zonder gids, gewoon in mijn eigen tempo. Ik bezocht kleine winkeltjes met lokale ambachten en kocht wat ‘yemas de Santa Teresa’, een traditionele zoetigheid die me meteen aan mijn kindertijd deed denken. De doos heeft nog steeds de hiërogliefen met tekeningen en letters en muzieknoten waar ik als kind mee speelde om te ontcijferen. Toen ik terugkeerde naar het station om de trein naar Madrid te nemen, voelde ik me voldaan, maar ook een beetje melancholisch. Deze stad, die ik ooit verliet om in de hoofdstad te gaan wonen, is een wereld vol verhalen en schoonheid op zich. Wat een rijkdom, op iets meer dan anderhalf uur van Madrid. Ik kan het iedereen aanraden: of je nu een liefhebber bent van geschiedenis, architectuur of gewoon van rustige plekjes met een ziel — Ávila is een ontdekking die je niet mag missen.

Mummelsee

blog

9